Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności, Ty masz związane ręce, ja wolności. Zbywszy mam rozum łańcuchem powity. Ty jednak milczysz, a mój język kwili, Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze, Tyś jak lód, a jam w piekielnej śreżodze. Ty się rozsypiesz prochem w małej chwili, Porcję poezji dostarcza Marcin Orliński. Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca, „Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca; trochę bardziej milcząca, lecz widać można żyć bez powietrza!” - to słowa wiersza: A. Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: a. Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: 31: Fryderyk Chopin przeżył burzliwy romans z George Sand. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (Maria Teresa Pawlikowska-Jasnorzewska z d. Kossak /1. voto Bzowska, 2. voto Pawlikowska, 3. voto Jasnorzewska) Στίχοι Miłość: Nie widziałam cię już od miesiąca. Portret – interpretacja. Autor wiersza Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. tekst wiersza. Autorką interpretacji jest: Paulina Słoma. Twór­czość Ma­rii Paw­li­kow­skiej-Ja­sno­rzew­skiej ce­chu­je się wy­ko­rzy­sty­wa­niem krót­kich form. Za spra­wą na­gro­ma­dze­nia wy­szu­ka­nych środ­ków sty­li­stycz­nych Podmiot liryczny kobietą zakochaną; Jest kobietą, na co wskazuje forma osobowa czasownika nie widziałam oraz przymiotniki w rodzaju żeńskim: bledsza, śpiąca, milcząca. Podmiot liryczny zwraca się do ukochanego (w myślach, gdyż jest on przy kobiecie nieobecny od miesiąca). USOuR0k. MARJA PAWLIKOWSKA POCAŁUNKI WARSZAWA — F. HOESICK 1926 I PLAŻA W NOCY Cicho jest całkiem od gwiazd do palm, od palm do cieni... Na końcu świata, nad morzem zwieszony świt się zieleni... i tylko czasem drzewka mirtowe przez sen zaszemrzą słabo, w pianie morskiej bezsenna Wenus przewróci się z boku na bok... WYBRZEŻE Meduzy rozrzucone niedbale, muszle, które piasek grzebie, i ryba opuszczona przez fale, jak serce moje przez ciebie. SYRENY Ogród nad morzem pachnie słodkim groszkiem, na brzeg wpływają rozplenione treny. W morzu płaczą syreny, bo morze jest gorzkie... MORZE I NIEBO Fale świecą się jak szkiełka czeskie i szepcą by się morza nie bać, choć jest jak połowa nieba: równie pełne śmierci i niebieskie... PORTRET Usta twoje: ocean różowy. Spojrzenie: fala wzburzona. A twoje szerokie ramiona: Pas ratunkowy... GORZKA ZATOKA Szeroki, wesoły, wysoki, nieulękły marynarzu siłaczu! Wyłowiłeś mnie z mego płaczu, jak syrenę z gorzkiej zatoki... WIERSZ UKRADZIONY Papierowy okręcik popłynąć nie może wciąż odrzucony przez szumiące morze. Lecz niech go tylko słońce wysuszy na wietrze a popłynie jak żaden — w powietrze! WESTCHNIENIA Morze jest dzisiaj smutne. Westchnienia się żalą przy brzegu porośniętym siwo-złotą sierścią. Jak pierś wznosi się fala i ginie za falą. Morze wzdycha falami. Ziemia — moją piersią. MEWA Tęsknota nademną szeleszcze. Trąca mnie skrzydłem mewiem. Czy wciąż ta sama jeszcze? Nie wiem! nie wiem... TALERZ Z KOPENHAGI Z okrągłego siwego morza wychodzi chłopiec nagi i podaje swą złotą nagość, jak na talerzu z Kopenhagi. OBRAZEK Na plasku, z chmurami za sobą siedzą dziewczynki w trykotach. Ziemia jest siedmiobarwna jak ich radość żyda. Morze jest jak moja tęsknota... 1 W czarnym trykocie lśniącym i w kasku z gumy czerwonej zachodzi w morzu jak słońce, tylko z przeciwnej strony. 2 Zamięszana w srebrzystą pianę, zamiatana szumiącą grzywą, przekomarza się z oceanem, który chciałby ją kochać nieżywą. 3 Leży jak w łożu. Na fali oparta głowę. Otworzyła ramiona płowe. Cała oddana morzu. 4 Morze wzbiera ponad krawędzie, zagarnia ją chciwym ruchem — i są jak Leda z Łabędziem, okryci łabędzim puchem. 5 Jak muszla wpół zanurzona w fal szmaragdowym obiegu, wsparta na smukłych ramionach faluje leżąc przy brzegu. 6 Odpina z ramion zapięcia, otrząsa krople z dłoni: łzy szczęścia gorzkiej toni, która ją miała w objęciach. 7 Jak skarb wyrzucony przez fale, otoczona konturem blasku, spoczywa rozparta wspaniale na migdałowym piasku. UMARŁY Spadłeś z ziemi jak gdyby do morza w gorzkie i czarne bezkresy. Pożarły cię złote ryby: Arktury i Antaresy... ZMIERZCH NA MORZU Wybrzeże coraz to bledsze w liljowej półżałobie i żaglowiec oparty na wietrze, jak ja na myśli o tobie. 1 Szum morza w otwartem oknie budzi mnie w nocy znienacka. Świat leży przy mnie i błyszczy jak złotych gwiazd pełna tacka. Godzina druga. Głowonóg dawno już zasnął w ciemności, Pod ciężką głowę podłożył ramię niezmiernej długości... 2 Jedwabne rybki zmęczone w falbankach tjulowych skrzeli, spadają sennie daleko, aż do dna czarnej kąpieli, i te największe, z atłasu, z podszewką cudnie dobraną, kładą się w ciemną kołyskę i szepcą sobie: dobranoc... 3 W oddali błędnej, najdalszej chwieje się srebrny krążownik. Zasnęli już marynarze w rozkołysanej warowni. I ukwiał zacisnął płatki najciszej i jaknajtajniej, i małe morskie koniki śpią w czarnej głębokiej stajni. 4 Na morzu wznoszą się fale jak tysiąc ust do księżyca... Woda ma barwę młodego, zieleniącego się żyta... BEZPIECZEŃSTWO Boicie się o mnie? Dlaczego? Ach, życie jest burzliwe i złe nieskończenie, lecz czyż potrzeba syrenie pasa ratunkowego? II NARCYZ Nad sadzawką oprawną w modre rozmaryny klęczałem, zapatrzony w moją twarz młodzieńczą, by się w niej doszukać przyczyny, czemu mnie nie kochają i za co mnie męczą? MIŁOŚĆ Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca, lecz widać można żyć bez powietrza! ANIOŁ I JAKÓB Jak Jakób z Aniołem tak ja z tem wspomnieniem mocuję się nadaremnie, bo ono silniejsze odemnie i słodkie nieskończenie... CNOTY Wszystkie cnoty, miłe Panu Bogu maleją mi w oczach i bledną. Posiadam już tylko jedną: kocham cię, mój Wrogu... UPAŁ Dni znużone jak muły wloką się po wybojach. W żaluzje pukają kanikuły... Upał przyszedł z ogrodu i zamieszkał w pokojach. Ach, jak pragnę twego serca z lodu... LWY W KLATCE Lwica senna i naga nie czuje więzienia, Leżąc spogląda w oczy lwu, panu stworzenia. On się przybliża, cały w grzywie i w męskości, a jakaś pani patrzy — i płacze. Z zazdrości! TELEGRAM Wiadomość biegła szybko ze sztyletem po drucie jak tancerka z parasolem po linie, i zdyszana dobiegła w oznaczonej godzinie by mnie zabić w oznaczonej minucie. PTAK Ptaszek umierający chowa się, ucieka by go nie ujrzał nikt w świecie, jak serce co się skryło wgłąb piersi człowieka by umierając, umrzeć w sekrecie. WIELKI WÓZ Wędrujemy cygańskim obozem, nocujemy w gwiaździstej grozie, dzisiaj pod Wielkim Wozem, jutro na Wielkim Wozie... 1 Gdy już zmierzch wonne olejki w tęczowe niebo wetrze, nietoperz wylatuje ze strychu. i zaczyna mierzyć po cichu wielkie koła tęsknoty rozlane na wietrze... 2 Traci ślad i zaczyna na nowa Cicho trzepie skrzydłem błoniastem i mierzy i mierzy do świtu koła wieczornych tęsknot wiszących nad miastem. ĆMA Fotel i książki i świeca z cieniem i nagle w świecy jęk pełen skarg: To ćma plonie jasnym płomieniem jak sama Joanna d’Arc... LA PRECIEUSE Widzę cię, w futro wtuloną, wahającą się nad małą kałużą z chińskim pieskiem pod pachą, z parasolem i z różą... I jakżeż Ty zrobisz krok w nieskończoność? ZRANIONA GAZELA Dusza jest nieulękła że nicość na życie zamienia — oto zraniona gazela uklękła z podziwu nad mocą cierpienia.... OFELJA Ach, długo jeszcze poleżę w szklanej wodzie, w sieci wodorostów, zanim nareszcie uwierzę że mnie nie kochano, poprostu. KROWY Uśmiechnięci, obojętni i zdrowi krążycie spokojnie w pobliżu jak trawę żujące krowy wkoło kogoś co umiera na krzyżu. FOTOGRAFJA Gdy się miało szczęście, które się nie trafia: czyjeś ciało i ziemię całą, a zostanie tylko fotografja, to — to jest bardzo mało... TANCERKA Te dwie zmarszczki przekreśliły cię skrycie i choć tańczysz z beztroską motyla, w twojej sukni pół niebieskiej pół lila jesteś już jak wspomnienie, nie jak życie. AEROPLAN Aeroplan, najpiękniejszy ptak biały leci w oddal, ponad chmur szarzyznę — Ma skrzydła jak szarańcza. Jest jak orzeł śmiały. A oczy ma i serce mężczyzny. HURAGAN Niebo się gniewa, obłoki nadbiegają w tłumie! Szczęśliwe drzewa! Będą się mogły wyszumieć! 1 Ćmy srebrne ślepe i ciche lecą w ogniste sidła, nie widzą złotego ciernia, który się chwiejnie żarzy. Lecz czemu ja wpadłam w ogień, czemu spaliłam skrzydła? Widać mam oczy na skrzydłach zamiast je mieć na twarzy... 2 Oczy na skrzydłach nie widzą choć są otwarte szeroko, Tęczowe oczy na skrzydłach nie wiedzą, gdzie lecieć trzeba. I zawsze zmylą drogę. Bo na cóż skrzydłom oko? Wpatrzy się ślepo w błysk świecy i myśli, że leci do nieba. 1 Na srebrnym balkonie pękatym w smudze lipowych olejków milczymy. W skrzynkach drżą kwiaty, powój dźwiga noc w pobladłym lejku. 2 Twoje usta są teraz nocne, i blada, jak usta księży. Oczy masz srebrne i mocne a włosy przygładzone przez księżyc. 3 Księżyc ma kołnierz z tęczy. Wszystko jest dziś maskaradą. Jak pajac przedemną klęczysz... Teraz maskę nakładasz bladą... 4 Czy ci wierzyć? Z chmur kapią blaski, niebo jest jak puch perlicy, a cień Twój długi i płaski zaczepia kobiety w ulicy! RÓŻA W tym parku pobladłym bez śmiechów przy róży rozkwitłej stoję. Otośmy jedynymi świadkami pilności ja jej a ona mojej. TAPICER Nad łóżkiem samotnej kobiety dla której niema już rady księżyc, tapicer blady rozwija pełne wspomnień tapety... CYKORJE Fjołkowo — niebieskie tęsknoty twarzą ku ziemi leżące i wsłuchane w dalekie turkoty radości odjeżdżających... CIEŃ Byle ten obłok niełaski z naszego słońca się zwlókł a położę się jak cień płaski u Twoich nóg... GRAD Chmury błyskawicą podpięte i grad lecący na głowę jak anielskie cukierki lodowe z wysokości tysiąca pięter. LISTY Do pieca, miłosny zeszycie! Do pieca, listy — stos cały! A żeście z ognia powstały, więc w ogień się obrócicie! III KROKUSY Krokusy wyskakują z ziemi jak wiolinowe nuty, a panny się chylą nad niemi i z nut układają bukiet. GWIAZDY SPADAJĄCE Z twoich ramion widzę niebo drżące rozkoszą... Spadła gwiazda. I druga, i trzecia. Prawdziwa to epidemja! Widać dzisiaj niebem jest ziemia, dlatego się gwiazdy przenoszą... WIOSNA W parku, wkoło jakiegoś nudnego popiersia zakwitły bzy jedwabne, ciężkie — cała Persja! Posąg szepce do siebie: Bzy kwitną. Jestem wieszcz. Żałuję bardzo. Czego? Wiosno, ty już wiesz... ŁABĘDŹ Patrz! Łabędź jak znak zapytania wypłynął na staw przeźroczy... Świat czeka i patrzy ci w oczy pełne wahania... SŁOWIKI Słowiki są dziś nieswoje. Bzy są jak chmury krzyżyków. Chcesz zabić serce moje? Przecież się nie zabija słowików? ZAWÓD Wieczność woła daremnie o jeden twój pocałunek! Nieśmiertelnie płacze we mnie zawiedziony, nieśmiertelny gatunek... OGRÓD Gdy wiosna zaświta jest w ogrodzie raz ciemniej, raz jaśniej. Wciąż coś zakwita, przekwita. Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin. WYDARTY BUKIET Już zwiędły kwiaty w bukiecie wydartym mi siłą z dłoni. Żyć to mi nie dajecie, lecz umrzeć mi nikt nie wzbroni... LIST Ktoś list dostał. Komuś serce bije. Idzie czytać pod kwitnące jabłonie. Czyta. Chwyta się ręką za szyję i dno traci, i w powietrzu tonie. ŚLEPA Ślepa jestem. Oślepiona majem. Nic nie wiem prócz, że pachną bzy. I ustami tylko poznaję żeś ty nie ty... PRZEBYTA DROGA Słońce stanęło w zenicie: Oglądam się na przebytą drogę: to ma być moje życie? Patrzeć się na to nie mogę! BURZA Przeżywamy dziś burzę, drzewa! ja i wy. Lecz ja szepcę słowa najcichsze, a wy ryczycie w wichrze jak zielone lwy... NIKE Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki o miłości nieuciszona! Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jednakim wyciągając odcięte ramiona... ATLAS Nie odchodź piękny Atlasie! Moje niebo na tobie spoczywa! Niech choć chwilę śpiewa wieczność szczęśliwa w Twoich ramion atletycznym atłasie. IV JESIEŃ Chodzi w szalu czerwonym i złotym. Przegląda się w owalu jeziora. Lecz jest chora. I nic nie wie o tem że ją pochowają w tym szalu. KURZE ŁAPKI I już kurze łapki na skroni? Ach, czas jak gdacząca kura o zabłoconych pazurach przebiegł po białych płatkach okwitłej jabłoni! DNI Życie moje wstawione w cień więdnie bez światła dziennego. Codziennie opada z niego pożółkły, zwiędły dzień... PAŹDZIERNIK Brzozy są jak złote wodotryski. Zimno jest jak w ostatnim liście. A słońce jest jak ktoś bliski który ziębnie i odchodzi. Lecą liście... LIŚCIE Rumieńce lata pobladły. Liść złoty z wiatrem mknie. I klonom ręce opadły i mnie... ŻEBRAK Darmo stoję i żebrzę od godzin tak wielu! Wiatr tylko liść mi rzucił w nadstawiony kapelusz. Lecz liście nizko stoją. Gdy umrę bom już stary to mi go może w niebie wymienią na dolary. DZIADEK Źle widzę jednem okiem, nienawidzę przeciągów, i patrzę z moich okien jak z okien pociągu... BABKA Pierś moja coraz słabiej oddycha, krew moja coraz wolniej płynie, w sieci zmarszczek jak w pajęczynie leżę spętana i cicha... KOBIETA KTÓRA CZEKA Czeka, patrzy na zegar swych lat, gryzie chustkę z niecierpliwości. Za oknem świat zszarzał i zbladł... A może już zapóźno na gości? ŻÓRAWIE O żórawie na niebie krwawem! O kluczu lekki i złoty, który otwierasz tęsknotę za nieskończonym odlotem! POD KOŚCIOŁEM Niebo pobladło z tęsknoty, złote liście toczą się kołem... Moja młodość była jak gotyk. Siedzę teraz jak pod kościołem... KWIATKI Z WATERLOO Wiersze moje jak kwiaty krótki zapach ślą, jak kwiaty tracą płatki. Na wielkich, samotnych polach Waterloo zerwane kwiatki... SPÓŹNIONY LIST Może kiedyś, nieoczekiwanie, przyjdzie list ten. I nic się nie stanie. Tylko patrząc w oczy Panu Bogu rzeknę z cicha: „zapóźno, mój Panie!“ Druk. „Rola“ J. Buriana, Mazowiecka 11 Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Nie widziałam Cię już od nic. Jestem może bledsza,Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,Lecz widać można żyć bez powietrza. Literatura piękna, popularna i faktu > Literatura piękna - proza polska oszczędź 17 % Opis Dostawa i płatność Opinie Opis Dostawa i płatność DOSTAWA Zamów do godziny 10:00, a Twoje zamówienie wyślemy najpóźniej w kolejnym dniu roboczym. W przypadku książki nowej termin ten może się wydłużyć o 2 dni robocze. FORMY DOSTAWY Paczkomat InPost 14,99 zł Kurier24 InPost 13,99 zł Kurier za pobraniem 23,99 zł Orlen Paczka 10,99 zł Kurier48 Poczta Polska odbiór w punkcie 10,28 zł Kurier48 Poczta Polska 10,66 zł Odbiór osobisty Lubień 0,00 zł Darmowa dostawa przy zamówieniu od 200 zł. FORMY PŁATNOŚCI online – szybkie transfery online - PayPal (należy wpisać e-mail odbiorcy: [email protected]) przelew tradycyjny płatność przy odbiorze gotówką lub kartą Opinie Nie dodano jeszcze żadnej opinii. Musisz być zalogowanym użytkownikiem, aby dodawać opinie o produktach. ZALOGUJ SIĘ Inne tego autora Inne tego wydawnictwa Sklep wykorzystuje pliki cookies. Umożliwiają one sprawne działanie strony, narzędzi analitycznych, reklamowych i społecznościowych. Szczegóły na ten temat znajdziesz w Polityce Prywatności i Polityce cookies. Ustawienia cookies możesz zmienić w preferencjach swojej przeglądarki internetowej. Pawlikowska - Jasnorzewska Maria. "Nie widziałam cię już od miesiąca..." AutorPawlikowska - Jasnorzewska Maria Tytuł"Nie widziałam cię już od miesiąca..." Sygnatura1706029 WydawnictwoMultico Rok wydania1993 Wydaniepierwsze Ilość stron126 Wymiary165 x 115 kg OkładkaMiękka Ilość na magazynie1 Okładki minimalnie przybrudzone i wytarte, lekko pozaginane na rogach. U dołu tylnej okładki nieaktualna naklejka z ceną. Ceny podane w tabeli poniżej dotyczą tylko wysyłek krajowych. Jeżeli chcą Państwo, aby zamówienie zostało wysłane za granicę, prosimy o wcześniejszy kontakt telefoniczny lub mailowy w celu ustalenia kwoty za wysyłkę. Na życzenie wysyłamy książki za pośrednictwem paczkomatu. Gdy wyrażają Państwo chęć otrzymania przesyłki w ten sposób prosimy o przesłanie nam takiej informacji w uwagach podczas składania zamówienia lub w osobnym mailu. Koszty podamy po ustalenu gabarytu paczki. KOSZTY WYSYŁKI Paczka Pocztowa Poz. Masa Paczka + 1 do 1,0 kg zł 2 powyżej 1,0 kg – 2 kg zł 3 powyżej 2 kg – 5 kg zł 4 powyżej 5kg – 10 kg zł Zamówienia o wartości zł i więcej – DARMOWA WYSYŁKA KURIEREM InPost! Paczka Pocztex pobranie Poz. Masa Paczka + pobranie 1 do 0,5 kg zł 2 powyżej 0,5 kg – 2,5 kg zł 3 powyżej 2 kg – 5 kg zł 4 powyżej 5 kg – 10 kg zł Zamówienia o wartości zł i więcej – DARMOWA WYSYŁKA KURIEREM InPost! Został dodany przez: @czyleciznamipilotka Pochodzi z książki: Klasyka mistrzów. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. Wybór poezjiMaria Pawlikowska-Jasnorzewska 10/10 Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891-1945) – polska poetka i dramatopisarka. Pochodziła z inteligenckiej rodziny, była córką malarza Wojciecha Kossaka i Marii z Kisielnickich. W rodzinnym domu poetki,...

nie widziałam cię już od miesiąca wybór poezji